-
1 Νάου
-
2 Νᾴου
-
3 Ναού
-
4 Ναοῦ
-
5 νάου
ναίω 1dwell: pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric)ναίω 1dwell: imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric)ναίω 2dwell: pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric)ναίω 2dwell: imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) -
6 νᾴου
ναίω 1dwell: pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric)ναίω 1dwell: imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric)ναίω 2dwell: pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric)ναίω 2dwell: imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) -
7 ναού
νᾱοῦ, ναός2 Ma.masc gen sgναόωbring into a temple: pres imperat mp 2nd sgναόωbring into a temple: imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic) -
8 ναοῦ
νᾱοῦ, ναός2 Ma.masc gen sgναόωbring into a temple: pres imperat mp 2nd sgναόωbring into a temple: imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic) -
9 νάου
ναόωbring into a temple: pres imperat act 2nd sgναόωbring into a temple: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
10 ναός
ναός, οῦ, ὁ (Hom.+; s. B-D-F §44, 1; Mlt-H. 71; 121) a place or structure specifically associated with or set apart for a deity, who is frequently perceived to be using it as a dwelling, temple.ⓐ of temples gener. (Diod S 5, 15, 2 θεῶν ναούς; Ar. 3:2; Just., A I, 9, 1; Hippol., Ref. 5, 26, 33) Ac 17:24. Specif. of temples: of replicas of the temple of Artemis at Ephesus 19:24 (Tat. 3:1); but here, near ἱερόν vs. 27 (cp. OGI 90, 34 [196 B.C.]; Sb 8745, 6 [pap 171/72 A.D.] ἐν τῷ ἱερῷ Σοκνοβραίσεως ναὸς ξύλινος περικεχρυσωμένος. Likew. 8747, 5; 3 Macc 1:10; Philo, Leg. ad Gai. 139 ἱερὰ κ. ναοί, Decal. 7; Jos., Ant. 16, 106), ναός can be understood in the more restricted sense shrine, where the image of the goddess stood (so Hdt. et al.; Diod S 1, 97, 9; 20, 14, 3; UPZ 5, 27=6, 22 [163 B.C.], s. the editor’s note; BGU 1210, 191 ἐν παντὶ ἱερῷ, ὅπου ναός ἐστιν; 211; PErlang 21 [II A.D.]: APF 14, ’41, 100f, a shrine w. a ξόανον of Isis).ⓑ of the temple at Jerusalem (3 Km 6:5, 17 al.; Jos., Ant. 8, 62ff; Just., D. 36, 6 al; SibOr 3, 575; 657; 702; Stephan. Byz. s.v. Σόλυμα: ὁ ναὸς ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις.—ναός [νεώς] of Herod’s temple: Philo, In Flacc. 46, Leg. ad Gai. 278 al.; Jos., Bell. 5, 185; 207; 215, Ant. 15, 380; Orig., C. Cels. 1, 47, 11; Did., Gen. 135, 17; 192, 23; also of the entire temple precinct: Jos., Bell. 6, 293, C. Ap. 2, 119) Mt 23:17, 35; 27:5, 40; Mk 14:58 (on this saying s. RHoffmann, Heinrici Festschr. 1914, 130–39 and MGoguel, Congr. d’Hist. du Christ. I 1928, 117–36. More generally DPlooij, Jes. and the Temple: ET 42, ’31, 36–39); 15:29; Lk 1:21f; J 2:20; Ac 7:48 v.l.; Rv 11:2; 1 Cl 41:2; 16:1ff; GPt 7:26. ὁ ν. καὶ ὁ λαὸς Ἰσραήλ 16:5; οἱ ἱερεῖς τ. ναοῦ 7:3. τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ the curtain of the temple that separated the Holy of Holies fr. the holy place Mt 27:51; Mk 15:38; Lk 23:45; τ. κ. τ. ναοῦ τῆς Ἰερουσαλήμ GPt 5:20. τὰ παθνώματα τοῦ ναοῦ the paneled ceiling of the temple GJs 24:3. An oath by the temple Mt 23:16, 21. More fully ὁ ναὸς τοῦ θεοῦ (as ParJer 4:4; Jos., Ant. 15, 380; cp. Artem. 2, 26 νεὼς θεοῦ) Mt 26:61; 2 Th 2:4 (on this s. WWrede, Die Echtheit des 2 Th 1903, 96ff); Rv 11:1 (on the prophecy of the rescue of the temple fr. the general destruction cp. Jos., Bell. 6, 285). ὁ ναὸς τοῦ κυρίου Lk 1:9; cp. 1 Cl 23:5 (Mal 3:1). ναὸς κυρίου GJs (16 times), also τῷ ν. αὐτοῦ 23:1.ⓒ of a heavenly sanctuary (cp. Ps 10:4; 17:7; Wsd 3:14 ν. κυρίου; Philo, Spec. Leg. 1, 66; TestLevi 5:1) of Rv: ὁ ναός 14:15; 15:6, 8ab; 16:1, 17. ὁ ναὸς αὐτοῦ (=τοῦ θεοῦ) 7:15; 11:19b. ὁ ναὸς ὁ ἐν τ. οὐρανῷ 14:17. ὁ ναὸς τοῦ θεοῦ ὁ ἐν τ. οὐρανῷ 11:19a. ὁ ναὸς τῆς σκηνῆς τ. μαρτυρίου ἐν τ. οὐρανῷ 15:5. S. also 3:12. Yet there will be no temple in the New Jerusalem 21:22a; God in person is the sanctuary of the eternal city vs. 22b.ⓓ of a human body or part thereof, in imagery (Philo, Op. M. 136f of the σῶμα as the νεὼς ἱερὸς ψυχῆς; Tat. 15, 2).—Of the spirit-filled body of Christians, which is said to be a habitation of God, therefore a temple (Iren. 5, 9, 4 [PJena]; Hippol., Ref. 5, 19, 15; cp. Sextus 35), which is not to be contaminated by sinful indulgence (on Greco-Roman purity regulations for entry into temples, s. for example SIG 983 and note 3): τὸ σῶμα ὑμῶν ν. τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου πνεύματός ἐστιν your body is a temple of the Holy Spirit (dwelling) within you 1 Cor 6:19. The habitation of the heart is a ν. ἅγιος τῷ κυρίῳ 6:15; cp. the development of this thought 16:6–10 (Pythagorean saying in HSchenkl, Wiener Stud 8, 1886, 273 no. 66 νεὼς θεοῦ σοφὸς νοῦς, ὸ̔ν ἀεὶ χρὴ παρασκευάζειν κ. κατακοσμεῖν εἰς παραδοχὴν θεοῦ. Cp. Sextus 46a; Synes., Dio 9 p. 49c νεὼς οὗτος [i.e., the νοῦς οἰκεῖος θεῷ=the Νοῦς is the real temple of God]). Of spirit-filled Christians γίνεσθαι ν. τέλειον τῷ θεῷ 4:11. φυλάσσειν τὴν σάρκα ὡς ν. θεοῦ 2 Cl 9:3; τηρεῖν τὴν σάρκα ὡς ν. θεοῦ IPhld 7:2. Hence individual Christians are called αὐτοῦ (=θεοῦ) ναοί IEph 15:3. Of a Christian congregation 1 Cor 3:16, 17ab; 2 Cor 6:16ab. αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν κυρίῳ Eph 2:21. The Christians are λίθοι ναοῦ πατρός stones for the Father’s temple IEph 9:1. To place great emphasis on the oneness of the Christian community (which permits no division) Christians are challenged thus: πάντες ὡς εἰς ἕνα ναὸν συντρέχετε θεοῦ come together, all of you, as to one temple of God IMg 7:2.—(Cp.: ναοῦ τοῦ θεοῦ ὄντος τοῦ παντὸς κόσμου ‘the entire world is God’s temple’ Orig., C. Cels. 7, 44, 38).—S. ἱερόν b.—KBaltzer, HTR 58, ’65, 263–77 (Luke); BGärtner, The Temple and the Community in Qumran and in the NT ’65; RClements, God and Temple ’65 (OT).ⓔ The uses in J 2:19, 20, 21 call for special attention. Jesus, standing in Jersualem’s temple exclaims, λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον καὶ ἐν τρισίν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν destroy this temple, and in three days I will raise it (vs. 19), which some persons in the narrative understand as a ref. to the physical structure (vs. 20), but the narrator interprets it as a reference to the ναὸς τοῦ σώματος αὐτοῦ temple of his body (vs. 21) (AMDubarle, Le signe du Temple [J 2:19]: RB 48, ’39, 21–44; OCullmann, TZ 4, ’48, 367). Cp. the description of Christ’s body δικαιοσύνης ν. AcPlCor 2:17.—B. 1465. DELG. M-M. DLNT 1159–66. EDNT. TW. Sv. -
11 θεμέλιος
θεμέλιος, ου, ὁ (s. prec. and next entry; Thu. 1, 93, 2; Polyb. 1, 40, 9; Lucian, Calum. 20; Macho Com., Fgm. 2 V. 2 K. [in Athen. 8, 346a]; Epict. 2, 15, 8; SIG 888, 55; 70; LXX [s. Thackeray 154]; En 18:1; TestSol 8:12 τοὺς θ. τοῦ ναοῦ; JosAs 15:13 cod. A [p. 62, 12 Bat.] ἀπὸ τῶν θεμελίων τῆς ἀβύσσου; Philo, Cher. 101, Spec. Leg. 2, 110; Jos., Bell. 5, 152, Ant. 5, 31; 11, 19; loanw. in rabb. In our lit. the masc. is certainly sg. in 1 Cor 3:11f; 2 Tim 2:19; Rv 21:19b; 1 Cl 33:3; Hs 9, 4, 2; 9, 14, 6; pl. in Hb 11:10; Rv 21:14, 19a)① the supporting base for a structure, foundationⓐ of a stone that constitutes a foundation (cp. Aristoph., Aves 1137 θεμέλιοι λίθοι: here θεμέλιος is an adj.) θεμελίους Rv 21:14; οἱ θ. 19a; ὁ θ. 19b.ⓑ of the structural base for a building (Diod S 11, 63, 1 ἐκ θεμελίων; Philo, Exsecr. 120 ἐκ θεμελίων ἄχρι στέγους οἰκίαν; TestSol 8:12 ὀρύσσειν τοὺς θ. τοῦ ναοῦ) χωρὶς θεμελίου Lk 6:49. τιθέναι θεμέλιον (cp. Hyperid. 6, 14) 14:29; ἐπί τι on someth. 6:48. The foundations of the heavenly city built by God τοὺς θ. Hb 11:10 (s. RKnopf, Heinrici Festschr. 1914, 215; LMuntingh, Hb 11:8–10 in the Light of the Mari Texts: AvanSelms Festschr. ’71, 108–20 [contrasts ‘tents of Abraham’ w. the city]).② the basis for someth. taking place or coming into being, foundation, fig. extension of mng. 1ⓐ of the elementary beginnings of a thing; of the founding of a congregation ἐπʼ ἀλλότριον θ. Ro 15:20; θεμέλιον ἔθηκα 1 Cor 3:10; οἰκοδομεῖν ἐπὶ τὸν θ. 12. Of elementary teachings θεμέλιον καταβάλλεσθαι lay a foundation (Dionys. Hal. 3, 69; cp. the lit. use Jos., Ant. 11, 93; 15, 391) Hb 6:1. θεμέλιος τῆς οἰκοδομῆς Hs 9, 4, 2; of Christ s. 2b.ⓑ of the indispensable prerequisites for someth. to come into being: God’s will is the foundation of an orderly creation ἐπὶ τὸν ἀσφαλῆ … θ. 1 Cl 33:3. The foundation of the Christian church or congregation: Christ θ. … ἄλλον … θεῖναι 1 Cor 3:11 (AFridrichsen, TZ 2, ’46, 316f); αὐτὸς θεμέλιος αὐτοῖς ἐγένετο he (God’s son) became its foundation Hs 9, 14, 6; the apostles and prophets ἐπὶ τῷ θ. Eph 2:20; cp. ὁ … στερεὸς … θ. 2 Ti 2:19.ⓒ a foundation provides stability, therefore treasure, reserve (Philo, Sacr. Abel. 81 θεμέλιος τῷ φαύλῳ κακία, Leg. All. 3, 113) 1 Ti 6:19 θεμέλιον καλὸν εἰς τὸ μέλλον = ‘something fine to build on for the future’.—DELG s.v. θεμός. Frisk s.v. θέμεθλα. M-M. TW. -
12 ἀίω
a c. acc., vel abs. —ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκε Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν Πιερίδων ἀίοντα P. 1.14
τόσσαις ιεν ναοῦ βασιλεὺς Λοξίας P. 3.27
( θρῆνον)τὸν ιε λειβόμενον δυσπενθέι σὺν καμάτῳ P. 12.10
οὐδ' ἔστιν πόλις, ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει κλέος (Hermann e Σ: ἀύει codd.) I. 6.25 ψόφον ἀιὼν ὀρφανὸν ἀνδρῶν χορεύσιος ἦλθον (Wil.: ἀίων G-H.) Πα... ἀιὼν γὰρ[ (Snell: αϊων Π.) Πα. 22b. 7.b c. gen.μελπομενᾶν ἐν ὄρει Μοισᾶν καὶ ἐν ἐπταπύλοις ιον Θήβαις P. 3.91
-
13 βασιλεύς
βᾰςῐλεύς (βασιλεύς, -ῆος, -έι, -εῖ, -ῆι, -ῆα, -έ（α), -εῦ; -έες, -ῆες, -εῦσι（ν), - ῆας) of gods or men,1 king δεσπόταν, Συρακόσιον ἱπποχάρμαν βασιλῆα Hieron O. 1.23τὸ δ' ἔσχατον κορυφοῦται βασιλεῦσι O. 1.114
βασιλεὺς δ' ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα Aipytos O. 6.47 θεῶν βασιλεὺς ὁ μέγας Zeus O. 7.34 ἐγχώριοι βασιλῆες αἰεί the family of Epharmostos of Opus O. 9.56 ξεναπάτας Ἐπειῶν βασιλεὺς Augeas O. 10.35 “εὕδεις, Αἰολίδα βασιλεῦ;” Bellerophon O. 13.67 Αἴτνας βασιλεῖ φίλιον ἐξεύρωμεν ὕμνον Deinomenes P. 1.60 ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν sc. of Aitna P. 1.68ἄλλοις δέ τις ἐτέλεσσεν ἄλλος ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον P. 2.14
ναοῦ βασιλεὺς Λοξίας P. 3.27
ὃς Συρακόσσαισι νέμει βασιλεύς Hieron P. 3.70 Κρονοῦ παῖδας βασιλῆας ἴδον i. e. the gods P. 3.94 παρ' ἀνδρὶ φίλῳ εὐίππου βασιλῆι Κυράνας Arkesilas P. 4.2σε πεπρωμένον βασιλἔ ἄμφανεν Κυράνᾳ P. 4.62
βασιλεὺς ἀνέμων Βορέας P. 4.181
“βασιλεύς, ὅστις ἄρχει ναός” Jason P. 4.229 βασιλεύς ἐσσι μεγαλᾶν πολίων (post ἐσσί distinxit Rose: i. e. Arkesilas) P. 5.15 ἄτερθε δὲ πρὸ δωμάτων ἕτεροι λαχόντες Ἀίδαν βασιλέες ἱεροὶ ἐντί the dead kings of Cyrene P. 5.97 βασιλεὺς Γιγάντων Porphyrion P. 8.17 Ὑψέος εὐρυβία, ὃς Λαπιθᾶν ὑπερόπλων τουτάκις ἦνβασιλεύς P. 9.14
οὐρανοῦ βασιλῆες πόντου τ the gods N. 4.67ὕμνος δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐργμάτων βασιλεῦσιν ἰσοδαίμονα τεύχει φῶτα N. 4.84
Ζεὺς ἀθανάτων βασιλεύς N. 5.35
βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει N. 7.82
ἔβλαστεν δ' υἱὸς Οἰνώνας βασιλεὺς χειρὶ καὶ βουλαῖς ἄριστος Aiakos N. 8.7ἀθανάτων βασιλεὺς N. 10.16
Ζηνί τε ἅδον βασιλέι I. 8.18
ψυχὰς ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ καὶ σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι ἄνδρες αὔξοντ fr. 133. 3. ] λαῶν ξενοδαίκτα βασιλῇος ἀτασθαλίᾳ κοτέων θαμά (βασιλῆ[ος] ὃς etiam possis: i. e. Laomedon) fr. 140a. 56 (30). ] βασιλη fr. 215c. 4. met., Νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων fr. 169. 1. τίς γὰρ θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; (τὸν αἰετόν· φησὶ δὲ τὸ κατὰ τοὺς ναοὺς τῶν θεῶν ἀέτωμα. Σ.) O. 13.21 -
14 Λοξίας
Λοξίας title of Apollo.1ναοῦ βασιλεὺς Λοξίας P. 3.28
θησαυρόν, ὃν περίαλλ' ἐτίμασε Λοξίας P. 11.5
ἄμμι δ' ὦ χρυσέᾳ κόμᾳ θάλλων, πόρε, Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον I. 7.49
μοι ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντ' εὐρὺν ἐν θεῶν ξενίᾳ ( Λοξία G-H.) Pae. 6.60 ὁ [Λοξ]ίας πρό]φρων ἀθανάταν χάριν Θήβαις ἐπιμείξων Παρθ. 2. 3. -
15 ναός
νᾱός (-οῦ, -όν, -οῖσιν.)1 temple τίς γὰρ θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; O. 13.21 κρανίοις ὄφρα ξένων ναὸν Ποσειδάωνος ἐρέφοντα (sc. Ἀνταῖον) σχέθοι (sc. Ἡρακλέης, in Libya) I. 4.54 ]ναὸν ο[ Pae. 3.7
ταῖς δὲ ναὸν Ἰτωνίας α[ ]α χαιτὰν στεφάνοις ἐκόσμηθεν (ἀ[μφ' εὐκλέ]α supp. G-H: ναοτ Π, corr. G-H: the temple of Athene Itonia at Koronea) Παρθ. 2. 47. esp. the temple of Apollo at Delphi,ναοῦ βασιλεὺς Λοξίας P. 3.27
“ Πύθιον ναὸν καταβάντα” (sc. Βάττον) P. 4.55 [ ναὸν (contra metr. codd.: νάιον Hermann) P. 6.4]τὺ δ' Ἑκαταβόλε, πάνδοκον ναὸν εὐκλέα διανέμων P. 8.62
]ναόν Pae. 8.63
-
16 ῥυθμός
-
17 τίς
1 in direct quest.a subs. τίνα βάλλομεν; O. 2.89 τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.100 τίς δὴ ποταίνιον ἔλαχε στέφανον; O. 10.60 τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἐπέθηκ; O. 13.20 τί δέ τις; τί δ' οὔ τις; P. 8.95 [ τίς ἄκρον ἑλὼν ἡσυχᾷ τε νεμόμενος αἰνὰν ὕβριν ἀπέφυγεν; (Homan: εἴ τις codd.) P. 11.55] τί φίλτερον κεδνῶν τοκέων ἀγαθοῖς; I. 1.5 λέγε, τίνες Κύκνον, τίνες Ἕκτορα πέφνον; I. 5.39 τίς ἄρ' ἐσλὸν Τήλεφον τρῶσεν; I. 5.41 τί πείσομα[ι Πα. 7B. 42.ἀκτὶς ἀελίου, τί πολύσκοπε μήσεαι; Pae. 9.1
τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν; fr. 61. 1. τί κάλλιον ἀρχομένοισιν ἢ καταπαυομένοισιν; fr. 89a. 1. τί θεός; fr. 140d. τί ἔρδων φίλος σοί τε εἴην, τοῦτ' αἴτημί σε fr. 155. 1. c. art. & subs., τοῦ (sc. ναοῦ)δὲ παντέχνοις Ἁφαίστου παλάμαις καὶ Ἀθά[νας] τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο; Pae. 8.67
c. gen., “ καὶ τίς ἀνθρώπων σε ἐξανῆκεν γαστρός;” P. 4.98 “ τίς νιν ἀνθρώπων τέκεν;” P. 9.33 τίνι τῶν πάρος, ὦ μάκαιρα Θήβα, καλῶν ἐπιχωρίων μάλιστα θυμὸν τεὸν εὔφρανας; I. 7.1 n. pro adv., why, in what respect? τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἕψοι μάταν; (v. l. τί) O. 1.82 κέρδει δὲ τί μάλα τοῦτο κερδαλέον τελέθει; P. 2.78 τί κομπέω παρὰ καιρόν; P. 10.4 <τί δγτ; ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ' ἀνδράσι; (supp. Diehl, om. codd. Dion. Hal.) Pae. 9.3b adj. τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; O. 2.2τίνα κεν φύγοι ὕμνον κεῖνος ἀνὴρ O. 6.6
τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας, τίς δὲ κίνδυνος; P. 4.70ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον P. 7.5
—6. θυμέ, τίνα πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; N. 3.26 “πάτερ Κρονίων, τίς δὴ λύσις ἔσσεται πενθέων;” N. 10.76 τ]ίνα πτόλιν, τίν' ἐπ[ Δ. 4. c. 6.2 introducing indir. quest.a subs. οὐκ ἔχω εἰπεῖν, τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλοςἔμπεδον ὤρεξε N. 7.57
ἀλλὰ θαυμάζω τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται fr. 122. 13.b adj.κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα περαίτερον ἄλλων, τίς τρόπος ἄνδρα προβάσει O. 8.63
δυσθρόου φωνᾶς ἀνακρινόμενον ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν P. 4.63
αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν πῶς δὴ λίπον εὐκλέα νᾶσον, καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ' Οἰνώνας ἔλασεν N. 5.15
ἀλλοτρίοισιν μὴ προφαίνειν, τίς φέρεται μόχθος ἄμμιν fr. 42. 1.3 frag. τί κέ τις ἐσχ[ Δ. 4. b. 11. -
18 τόσσαι
τόσσαι defect. aor. = τυχεῖν τόσσαις ἄιεν ναοῦ βασιλεὺς Λοξίας1 he happened to see P. 3.27 c. gen., τόσσαι καλῶν ( ἐπιτυχεῖν paraphr. Eustathii) fr. 22. -
19 λαός
-οῦ + ὁ N 2 379-705-437-277-266=2064 Gn 14,16; 19,4; 23,7.12.13stereotypical rendition of עם; people (of Israel) (in opp. to other nations, גוים τὰ ἔθνη) Ex 12,33; men, people Gn 14,16; people, army Jos 10,5; people (opp. of priests and Levites) 1 Ezr 5,45; a people Gn 25,23*Jer 28(51),11 λαοῦ αὐτοῦ of his people corr. ναοῦ αὐτοῦ for MT היכלו of his temple, see also Ps 47(48),10, cpr. Jer 37 (30),18, see ἔθνος; *1 Kgs 12,28 πρὸς τὸν λαόν to the people-העם אל for MTאלהם to them, cpr. 1 Kgs 18,40; *1 Chr 19,6 λαός the people-ַעםfor MT ִעםto or with, see also 1 Sm14,45, 2 Sm 1,2, 1 Chr 12,19, 2 Chr 1,14, Hos 12,1, Ps 86 (87),4; *Ez 9,9 λαῶν peoples-עמים for MTדמים blood, see also Ez 7,23; *Mi 6,15(16) νόμιμα λαοῦ μου the laws of my people-עמי חקות for MT עמרי חקות the laws of Omri (double transl. of the Hebr.); *Ps 27(28),8 τοῦ λαοῦ αὐτοῦ of his people- לעמו for MT למו for him?Cf. BARR 1961, 234-235; CLARYSSE 1976, 195; DOGNIEZ 1992 237(Dt 20,1); HARL 1986a 58-59. 159-160.207.249; 1992=1993 188; LE BOULLUEC 1989, 199; MONTEVECCHI 1979b, 51-67; ROST 1967, 112-118; SPICQ 1978a, 468-471; VAN-DERSLEYEN 1973, 339-349; WEVERS 1993 163.391; →NIDNTT;TWAT; TWNT -
20 κοιλόσταθμος
κοιλό-σταθμος, ον,A with coffered ceilings, panelled, οἶκοι ib.Hg.1.4;θυρίδας κοιλοστάθμους PPetr.3p.143
(iii B.C.):—Subst. [suff] κοιλό-σταθμος, ὁ, coffered ceiling,τὸν κ. τοῦ ναοῦ.. ποιῆσαι IG11(2).287
A96 (Delos, iii B.C.):—also [suff] κοιλό-σταθμον, τό, ib.B 146.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κοιλόσταθμος
См. также в других словарях:
Ναοῦ — Ναός 2 Ma. masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναοῦ — νᾱοῦ , ναός 2 Ma. masc gen sg ναόω bring into a temple pres imperat mp 2nd sg ναόω bring into a temple imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Νᾴου — Νάιος masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νᾴου — ναίω 1 dwell pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric) ναίω 1 dwell imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) ναίω 2 dwell pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric) ναίω 2 dwell imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νάου — ναόω bring into a temple pres imperat act 2nd sg ναόω bring into a temple imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μουσείο Τηνίων Καλλιτεχνών (Ναού Ευαγγελιστρίας Τήνου) — Το μουσείο ιδρύθηκε 1930, με πρωτοβουλία του Πανελλήνιου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, για να στεγάσει δείγματα της παραγωγής καλλιτεχνών που γεννήθηκαν στην Τήνο. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι ορισμένοι από αυτούς τους καλλιτέχνες σπούδασαν … Dictionary of Greek
Ιαπωνία — Επίσημη ονομασία: Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας Έκταση: 377.835 τ. χλμ. Πληθυσμός: 126.771.662 (2001) Πρωτεύουσα: Τόκιο (8.130.408 κάτ. το 2000)Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Ασίας, χωρίς σύνορα στην ξηρά με άλλη χώρα. Βρέχεται στα Β από την… … Dictionary of Greek
κύπρος — I Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Μεσογείου. Βρίσκεται Δ της Συρίας και Ν της Τουρκίας.Η Κ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου και ανήκει γεωγραφικά μεν στη Μικρά Ασία, πολιτικά όμως στην Ευρώπη. Ο πληθυσμός της είναι 80% Ελληνοκύπριοι … Dictionary of Greek
Ινδία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ινδίας Έκταση: 3.287.590 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.029.991.145 (2001) Πρωτεύουσα: Νέο Δελχί (12.791.458 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ασίας. Συνορεύει Α με το Μπαγκλαντές και τη Μυανμάρ (Βιρμανία), Β με την Κίνα και… … Dictionary of Greek
Οσίου Λουκά, μονή — Μοναστήρι στους δυτικούς πρόποδες του Ελικώνα, μεταξύ Βοιωτίας και Φωκίδας. Κατά τη βυζαντινή και τη μεταβυζαντινή περίοδο αποτελούσε περίφημο πνευματικό και μοναστικό κέντρο της Ελλάδας. Ιδρύθηκε από τον Όσιο Λουκά τον Στειριώτη (Καστρί,… … Dictionary of Greek
Σούνιο — I Τοποθεσία της Αττικής στο νοτιότατο άκρο της, όπου βρίσκεται και το ομώνυμο ακρωτήριο. Στην αρχαιότητα το Σ. ήταν ένας από τους αττικούς δήμους, που αποτελούσαν την πόλη των Αθηνών. Στο Σ. υπήρχαν επίσης δύο ιερά, ένα του Ποσειδώνα, του οποίου… … Dictionary of Greek
